Пра падрыў дамбы ў Новай Кахоўцы мы даведаліся, калі былі ў Запарожжы. У горадзе, дзе Саветы пабудавалі самую вялікую плаціну і гідраэлектрастанцыю на Дняпры. У горадзе, які ацалеў пасля падрыву дамбы ў жніўні 1941 года. Тады па асабістым загадзе Сталіна была ўзарвана Запарожская ГЭС. Воды Дняпра павінны былі спыніць наступленне нямецкай арміі. Насамрэч падрыў збудавання немцаў не спыніў, а вынікам гэтага злачыннага загаду стала гібель тысяч мірных жыхароў (магло загінуць да 100 тысяч чалавек). Вада затапіла савецкіх воінаў і іх тэхніку. Зразумела, дзесяцігоддзямі расійская прапаганда хлусіла, што за гэтае злачынства нясуць адказнасць немцы. Цяпер зноў Масква, насуперак відавочным фактам, спрабуе абвінаваціць Украіну ў падрыве дамбы ў Новай Кахоўцы. І напэўна знойдуцца тыя, хто зноў паверыць расійскай прапагандзе.

Праблема дэзінфармацыі, маніпуляцыі і прапаганды, асабліва ў кантэксце іх выкарыстання ў якасці інструментаў для дасягнення палітычных мэт ці нават як зброі, даўно цікавіць пераважна спецыялістаў: навукоўцаў, даследчыкаў, аналітыкаў і медыяэкспертаў. У грамадскай свядомасці такой праблемы практычна не існавала.