Фільм «Руzzкий мир», які за сабраныя данаты і фінансавую дапамогу сяброў зняў беларускі рэжысёр Вячаслаў Сікора, з’явіўся ў спецыяльна створаным для гэтай карціны тэлеграм-канале. Беларуска-літоўская група акцёраў сваёй гульнёй перадае трагедыю ў жыцці гераіні-ўкраінкі. Яна хаваецца ад вайны ў дыктатарскай Беларусі, дзе яе гвалціць расійскі афіцэр, які потым хоча ажаніцца з ёю. Аб новым фільме з яго аўтарам паразмаўляў наш беластоцкі карэспандэнт Уладзімір Лапцэвіч.
Дзеянні, паводле сюжэту, адбываюцца ў Беларусі, дзе аднойчы Уладзімір і Юра знаёмяцца ў рэстаране з Таняй і Аняй. Пасля чаго, ужо ў кватэры дзяўчын, напіўшыся, Уладзімір гвалціць Аню. Яна зацяжарыла, а ў гвалтаўніка ўзнікае да яе каханне і ён хоча пабрацца з ёю шлюбам. Жанчына адмаўляецца, тым больш, што яе сапраўдны каханы ваюе ў шэрагах УСУ. Але потым прыходзяць звесткі, што ён гіне. У выніку Аня пад ціскам Таццяны дае згоду на сумеснае жыццё. Напрыканцы фільма галоўная гераіня нараджае дзіця, паведаміўшы аднойчы Уладзіміру, што яна ўтапіла немаўлятку.
Паводле рэжысёра, яго фільм – гэта, перш за ўсё, крык аб дапамозе.
Як мне сказалі мае сябры, з якімі я прайшоў Майдан, а гэта яны мяне падштурхнулі, «Слава, нам трэба яшчэ выйграць у інфармацыйнай вайне». Аказваецца, больш за ўсё каментароў было па гэтым фільме ад украінцаў з удзячнасцю. Нельга пераўтвараць вайну ў будзённае жыццё.
Фільм мы знялі, выклалі, падаравалі свету. І людзі адказваюць тым жа. Гэта вельмі здорава, як кажуць «Разам да перамогі». Але кожны робіць, тое што робіць. Журналіст павінен пісаць артыкулы, рэжысёр – здымаць кіно, валанцёр – дапамагаць, салдат – ваяваць.
— Кім напісаны сцэнар фільма і чым ён вас прывабіў?
— Я напісаў яго ў 2017 годзе і хацеў зняць пра беларусаў у АТО (антытэрарыстычная аперацыя на ўсходзе Украіны). Я знайшоў акцёраў, але не знайшоў фінансавання. І сцэнар так і застаўся ляжаць. А вось калі пачалася вайна, і потым тры месяцы валанцёрства, і мяне пастаянна прасілі зняць што-небудзь. Я ўспомніў, што ў мяне ёсць сцэнар, я яго перарабіў. Потым даў пачытаць сваім калегам-акцёрам, атрымаў станоўчы адказ і стаў збіраць фінансаванне. У інтэрнэце я прадаваў свае карціны, гадзіннікі, рабіў аўкцыёны. Фільм зняты на данаты па вялікаму рахунку і з дапамогай маіх сяброў, – распавёў Вячаслаў Сікора.
Comments are closed.